Meestal begin ik zo een half uur voor we moeten vertrekken te knutselen aan een verpakking en het was ook deze keer niet anders...
Ik begon met een envelopje te maken uit een restje nicky velours en stikte dit met de gele garen die nog op mijn machine stonden (want geen tijd om te vervangen...) Ik vond nog een paarse gehaakte lint en voegde daar nog een metalen hanger aan toe (Veritas).
Oh nee, geen wenskaartje in huis! Wat nu?
Mijn blik viel plots op een postkaart die ik de week ervoor uit Brussel had meegenomen uit een gezellig winkeltje chez mon amour.
Zou ik of zou ik niet?
Ik knipte een hart uit het kaartje, perforeerde het, maakte het vast met de rode bloemetjeslint en schreef aan de achterzijde onze wensen.
Klaar en wegwezen maar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten